Święto Mokoszy – słowiańska tradycja, obrzędy, święta
Święto Mokoszy było jednym z najważniejszych świąt poświęconych kobiecej boskości w wierzeniach dawnych Słowian. Mokosz, jako bogini płodności, ziemi, urodzaju i opiekunka kobiet, była czczona zwłaszcza przez rolników oraz kobiety, które prosiły ją o ochronę, pomyślność i zdrowie. Święto Mokoszy miało charakter dziękczynny i odprawiano je głównie jesienią, kiedy kończyły się zbiory plonów i ludzie mogli oddać hołd ziemi za jej dary. Wierzono, że Mokosz czuwa nad wodą, deszczem i ziemią, dlatego w okresie jej święta modlono się o urodzaj na następny rok oraz ochronę przed suszą lub nadmiernymi opadami.
Rytuał Miłosny – Spętanie Miłosne na konkretną osobę >>>
Rozkłady Kart Tarota – Rozkład Partnerski, Miłosny, Finansowy i Ogólny >>>
Święto Mokoszy – historia
Obrzędy związane ze Świętem Mokoszy odbywały się na polach, w świętych gajach oraz przy źródłach i rzekach. Składano wówczas ofiary z pierwszych owoców, chleba, miodu i mleka, które wylewano na ziemię, prosząc boginię o błogosławieństwo dla przyszłych zbiorów. Kobiety odgrywały kluczową rolę w tych uroczystościach – często odprawiały rytuały związane z płodnością, zdrowiem i ochroną domu. Popularnym zwyczajem było także przędzenie i tkanie – Mokosz była bowiem uznawana za patronkę rzemiosła kobiecego, zwłaszcza prac związanych z lnem i wełną. Uczty, śpiewy i tańce stanowiły nieodłączną część obchodów, a szczególną uwagę zwracano na rytuały oczyszczające, takie jak kąpiele w świętych źródłach.
Po chrystianizacji kult Mokoszy stopniowo zanikał, a jej funkcje przejęły postacie świętych, zwłaszcza Matki Boskiej, którą lud uważał za opiekunkę kobiet i rolnictwa. Niektóre elementy dawnych rytuałów przetrwały jednak w ludowych zwyczajach – do dziś w wielu regionach istnieje tradycja dziękczynnych obrzędów po zakończeniu zbiorów oraz szczególna rola kobiet w obrzędach związanych z ziemią i urodzajem. Współcześnie Święto Mokoszy jest celebrowane przez rodzimowierców słowiańskich oraz miłośników dawnych tradycji, którzy starają się przywrócić pierwotne znaczenie tego święta jako hołdu składanego Matce Ziemi i kobiecej sile życia.
Święto Mokoszy – kiedy był obchodzony?
Święto Mokoszy było obchodzone przez dawnych Słowian jesienią, najczęściej pod koniec października lub na początku listopada, kiedy kończyły się prace rolnicze i następował czas podziękowań za plony. Był to moment przejściowy między okresem aktywnej pracy na roli a zimowym odpoczynkiem, co symbolizowało cykl życia i odnowy. Dokładna data święta mogła się różnić w zależności od regionu i tradycji lokalnych, ale zazwyczaj przypadała na ostatnie dni października, tuż przed obchodami Dziadów Jesiennych. To właśnie wtedy ziemia wchodziła w fazę spoczynku, a ludzie zwracali się do Mokoszy z prośbą o jej opiekę nad urodzajem w nadchodzącym roku.
Rytuały ku czci Mokoszy odbywały się głównie w pełnię księżyca, co miało podkreślać jej związek z kobiecością, płodnością i cyklami przyrody. Wierzono, że w tym czasie ziemia jest szczególnie podatna na błogosławieństwo, dlatego składano jej ofiary w postaci pierwszych owoców zbiorów, chleba, miodu i mleka. Równocześnie był to okres, kiedy kobiety zwracały się do Mokoszy o ochronę zdrowia, płodności i pomyślność w domowym gospodarstwie. Istotnym elementem święta było również przędzenie i tkanie – czynności te symbolizowały więź człowieka z naturą oraz cykl życia, nad którym bogini sprawowała pieczę.
Po chrystianizacji Święto Mokoszy stopniowo zanikało, a jego elementy wchłonęły inne święta, takie jak wspomnienie Matki Boskiej Różańcowej (7 października) czy późniejsze obchody Dziadów. W ludowej tradycji pozostały jednak niektóre obrzędy, szczególnie te związane z ochroną plonów i wdzięcznością wobec ziemi. Współcześnie Święto Mokoszy jest kultywowane przez rodzimowierców słowiańskich i entuzjastów dawnych tradycji, którzy przywracają jego pierwotne znaczenie jako momentu oddania hołdu Matce Ziemi, kobiecości i naturalnym cyklom życia.